Einde der tijden

Al drie dagen lang knijp ik mezelf in de arm bij het opstaan. Ik heb er blauwe plekken van. Het is nu al 24 mei, 3 dagen na de voorspelde Apocalyps en nog steeds doet het knijpen me pijn. Niks geen beloofde hemel of hiernamaals, geen hel en verdoemenis. Mijn buren zijn er ook nog, evenals mijn geliefde Tinie. Alleen onze poes was op de ochtend van de 22^e mei zoek, wat mij even aan het twijfelen bracht. Maar ze bleek in de schuur van de buren te zitten. 

Het viel me het afgelopen jaar op hoe luchtig de mensen dachten over het aangekondigde einde. Niemand van mijn vrienden, familie en kennissen sprak er over. Als ik er zelf over begon, kreeg ik niet veel meer dan een meewarige glimlach als reactie. Men leek zich er niets van aan te trekken, of was dat maar schijn? Waarom kwam mijn goede vriend Edwin op de dag voor de dag des oordeels mij trots zijn nieuwe auto laten zien? Was dat hardnekkige ontkenning of kwam dat voort uit de gedachte: ‘ach, ik kan mijn geld maar het beste opmaken voor het te laat is…’? Nee, niemand leek zich er iets van aan te trekken, niemand sloot zich op in zijn huis om in totale apathie het einde af te wachten. Behalve ik natuurlijk. Ik kan nu eenmaal niet gewoon doorgaan met het dagelijkse leven, wetende dat het allemaal zinloos is, wetende dat alles binnenkort niets is. Als ik Tinie vanuit mijn slaapkamerraam de tuin zag schoffelen, dacht ik alleen maar - ‘wat een kranige vrouw is ze toch’ -, maar ik kon zelf niet de moed opbrengen enige activiteit te ontplooien. Dat verklaart waarom u al wekenlang geen blog meer van mij heeft kunnen lezen.

Maar nu blijkt dat de beroemde Harold Camping, de Amerikaanse prediker en verkondiger van de Apocalyps, een rekenfout heeft gemaakt, is het toch een beetje zonde van de tijd geweest.  Hoewel hij inmiddels een nieuwe datum heeft berekend, namelijk 21 oktober, ben ik me toch gaan afvragen hoe dit nu heeft kunnen gebeuren. Ik weet ook wel dat predikanten over het algemeen geen uitgesproken talent voor rekenen hebben, maar een kapitale fout als deze, is mij toch iets te gortig. Dus ik besloot vanmorgen om Harold te bellen.

Het viel niet mee om hem aan de lijn te krijgen, want hij was voortdurend in gesprek. Maar uiteindelijk is het me toch gelukt. En wat ben ik blij dat ik hem gesproken heb! Eens te meer bleek hoe belangrijk het is om je te laven aan de bron zelf en niet af te gaan op gespetter van derden. Want hoe eenvoudig en vanzelfsprekend was zijn verklaring. Ik had het natuurlijk ook zelf kunnen bedenken, maar dat is altijd achteraf. Tranen van ontroering sprongen mij in de ogen bij het aanhoren van zijn betoog.
- “Ach Ron” – begon hij – “de mensen hebben zo makkelijk praten. Ze denken dat het allemaal zo eenvoudig is, maar dat is het om de dooie dood niet! Als ze eens wisten hoe ik jarenlang geworsteld heb met al die duivels ingewikkelde berekeningen…. vierkantswortels, machten tot wel 63, priemgetallen, grootste en kleinste gemene delers, afgeleiden, brekingsindex, logaritmen en ga zo maar door….dan hadden ze wel anders geoordeeld. Het is zelfs voor een genie een onmogelijke opgave, laat staan voor een eenvoudige profeet als ik. Natuurlijk heb ik wel gebruik gemaakt van moderne techniek, maar voor berekeningen van deze aard en omvang zijn computers nodig, zo snel en krachtig, dat die nog gebouwd moeten worden. En daar is geld voor nodig, veel geld!” -.
- “Maar hoe zit het dan met 21 oktober? Klopt die datum dan wel? “ – vroeg ik voorzichtig.
- “Luister Ron, ik heb een fout ontdekt in mijn berekeningen en die eruit gehaald. Dat levert een nieuwe datum op, 21 oktober. Maar helemaal zeker is dat natuurlijk niet. Ik blijf maar een mens. Als ik nu maar die computers had…!”-

Na dit beklag van Harold lonkte het einde der tijden me opnieuw. Als het nu toch alleen een kwestie van geld is, dan moet het toch te doen zijn….? Op mijn vraag hoeveel geld er nodig was, antwoordde Harold kort en krachtig:
- “Alles Ron, al je geld. Ik weet dat je niet overdreven veel hebt, maar daarom is het juist belangrijk om alles te geven wat je hebt. Je hebt het binnenkort toch niet meer nodig en als je het nu niet geeft, dan kan het te laat zijn. Bedenk dat wie 's avonds een kip doodt, 's morgens geen ei eet op zijn brood! “- sprak hij profetisch.

Heel even heb ik geaarzeld. Moest ik dit nu met Tinie overleggen? Maar al gauw drong het belang van de zaak zich in volle omvang aan mij op. Als ik een bijdrage kan leveren aan een juiste datum voor het einde der tijden, dan mag ik niet voor mijn verantwoordelijkheid weglopen. Wat zou het een zege voor de mensheid zijn om te weten dat het 21 oktober afgelopen is! We kunnen stoppen met oorlog voeren in Libië, stoppen met het sturen van ontwikkelingshulp, stoppen met de ontwikkeling van een medicijn tegen kanker of aids, stoppen met het vervolgen van oorlogsmisdadigers en moordenaars, stoppen met de bouw van kerncentrales, stoppen met die vermaledijde bezuinigingen, stoppen met die gruwelijke talentenjachten op de televisie, stoppen met die ellenlange reclameboodschappen vooral, stoppen met het lezen van al dat gruwelijke wereldnieuws! En ik…..ik kan stoppen met het zwoegen op elke week weer een nieuwe blog.Daar heb ik wel wat geld voor over.